Het is volkomen normaal om angstig of onzeker te zijn tijdens je zwangerschap of wanneer je denkt aan de bevalling. De veranderingen in je lichaam, de onbekendheid van wat er gaat komen, en de onzekerheid over hoe je de bevalling zult ervaren kunnen je behoorlijk onrustig maken. Het gevoel van controle verliezen over wat er gaat gebeuren, is iets wat veel vrouwen ervaren.
Bij Materna Care begrijp ik dat deze angsten niet zomaar verdwijnen door te zeggen “het komt wel goed”. Daarom bied ik een plek waar je deze zorgen kunt uiten, met praktische informatie en eerlijke gesprekken over wat je kunt verwachten. Ik help je om de realiteit van de bevalling en de zwangerschap beter te begrijpen, zonder onrealistische verwachtingen te scheppen.
Ik bied je graag een veilige plek om je angsten te bespreken en samen te zoeken naar manieren om ermee om te gaan.
Je voelt een intense angst of paniek bij het denken aan de zwangerschap of bevalling.
Je hebt moeite met het idee om zwanger te worden of zwanger te blijven door de angst voor de bevalling.
Je ervaart soms fysieke symptomen van stress (zoals hartkloppingen of ademhalingsproblemen) als je aan de bevalling denkt.
Je hebt moeite met het bespreken van je zorgen over de bevalling, zelfs met zorgverleners of dierbaren.
Je denkt vaak aan de mogelijkheid van complicaties tijdens de bevalling en wat dit voor jou en je baby zou kunnen betekenen.
Je vermijdt gesprekken over de bevalling of zwangerschap omdat het te veel stress veroorzaakt.
Je voelt je geïsoleerd omdat anderen je angst niet goed begrijpen.
Misschien is voor jou het idee van een bevalling niet spannend, maar ronduit beangstigend. Misschien voel je paniek opkomen bij het zien van een geboorteverhaal, of sla je gesprekken over zwangerschap liever over. Tokofobie (een intense angst voor de bevalling) is geen zeldzaamheid, maar wordt vaak verzwegen. Je bent dus niet de enige, ook al voelt dat misschien wel zo.
Naar schatting heeft 5 tot 10% van de vrouwen te maken met ernstige angst voor de bevalling. Mildere vormen van angst komen zelfs voor bij 1 op de 3 vrouwen. Toch blijft tokofobie vaak onbesproken, waardoor je je misschien onbegrepen of alleen voelt.
Sommige vrouwen stellen het moederschap uit, zelfs als ze sterk verlangen naar een (volgend) kind. Anderen zijn wèl zwanger, maar ervaren elke dag spanning, angst en onrust bij het vooruitzicht van de bevalling. Schuldgevoelens over het (nog) niet geven van een broertje of zusje komen daar soms nog bij. Misschien voel je je onbegrepen of hoor je vaak dat het ‘erbij hoort’, terwijl jij diep vanbinnen weet: dit is anders.
Je angst kan ook invloed hebben op de keuzes die je maakt. Misschien overweeg je een keizersnede of vraag je om een inleiding, omdat je zo graag grip wilt houden (om paniek of overweldiging te voorkomen). Helaas krijg je daar niet altijd begrip voor van zorgverleners, wat het gevoel van alleen zijn nog meer kan versterken.
Je angst kan zich ook lichamelijk uiten. Je kunt misselijk worden, gaan trillen of hartkloppingen krijgen als je iets hoort of leest over bevallen. Een gespannen buik, oppervlakkige ademhaling… Tokofobie zit dus niet alleen in je hoofd, je voelt het ook in je lijf.
De oorzaak van tokofobie is vaak niet één ding. Het kan ontstaan na het horen van heftige bevallingsverhalen, uit angst om de controle te verliezen, of door een eerdere medische of seksuele traumatische ervaring. Soms weet je gewoon: dit is te veel voor mij, en dat is oké.
Veel vrouwen die hiermee worstelen voelen zich schuldig of ‘niet goed genoeg’. Misschien denk je dat je faalt als vrouw, of als moeder. Maar in werkelijkheid ben je iemand die heel bewust voelt, denkt en verantwoordelijkheid neemt, en dat verdient juist respect.
"Ik stel het al jaren uit om zwanger te worden. Niet omdat ik geen kinderen wil, maar omdat de angst me volledig blokkeert."
In het traject bij Materna Care is er ruimte om jouw angst serieus te nemen, zonder oordeel, zonder druk. Tokofobie kan overweldigend zijn. Misschien weet je waar het vandaan komt, misschien ook niet. Wat je ook meebrengt: het mag er zijn.
We beginnen met helder krijgen wat jouw angst precies inhoudt. Waar voel je spanning in je lijf? Wat roept paniek op? Welke gedachten keren steeds terug? Samen verkennen we dit stap voor stap.
We werken op jouw tempo. Er is ruimte voor rust, voor uitleg, en, als het aan de orde is, voor het verwerken van eerdere ervaringen. We kijken samen wat jij nodig hebt om de regie weer te voelen. Dat kan zijn tijdens een zwangerschap, maar ook juist in de fase daarvoor.
In dit traject maken we ècht ruimte voor wat er speelt. Jouw verhaal, jouw beleving en jouw grenzen staan centraal. We brengen angsten in kaart, onderzoeken waar ze vandaan komen en kijken naar de gedachten die je tegenhouden. Tegelijkertijd richten we ons op wat jou wél helpt: helpende overtuigingen, zelfvertrouwen en praktische handvatten.
De sessies zijn zowel verdiepend als concreet. Je krijgt inzicht, tools en oefeningen die je in het dagelijks leven kunt gebruiken. We bouwen aan een persoonlijke ‘toolkit’ waarmee je verder kunt op jouw manier.
Je hoeft niet te “genezen” van je angst. Het doel is dat je jezelf beter leert begrijpen, meer grip krijgt op je gevoelens, en manieren ontwikkelt om ermee om te gaan. Zodat jij met vertrouwen verder kunt, wat je pad ook is.
"Iedere keer als iemand vraagt wanneer we aan een tweede beginnen, voel ik me schuldig. Alsof ik mijn kind een broertje of zusje ontzeg, maar de paniek bij het idee van een zwangerschap en bevalling is te groot.”
Minder piekeren over de bevalling of zwangerschap
Begrip voor je eigen gevoelens in plaats van schaamte of schuld
Inzicht in waar je angst vandaan komt en wat het in stand houdt
Praktische handvatten om met spanning en paniek om te gaan
Meer rust in je hoofd en ruimte voor andere keuzes
Vertrouwen in je vermogen om zelf beslissingen te nemen
Het gevoel: ik ben niet gek, en ik sta hier niet alleen in
Een plan of koers die past bij jóu, in plaats van wat ‘hoort’
Telefonische kennismaking
4 sessies
Continue begeleiding naar behoefte, via WhatsApp of telefonisch
"Ik wil zo graag een kind, maar het idee van zwanger zijn maakt me misselijk van angst.”
